Służba zdrowia w Irlandii

Redaktor: ER

Przy wyjeździe do Irlandii nie są wymagane szczepienia. Nie występują też żadne zagrożenia sanitarno-epidemiologiczne. Nie ma problemu z dostępem do opieki medycznej, choć najczęściej jest ona płatna. Dlatego też przed wyjazdem należy zaopatrzyć się w Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ). Aby ją otrzymać, wystarczy zgłosić się do najbliższego oddziału NFZ. EKUZ uprawnia tylko do korzystania z podstawowych usług medycznych, dlatego wyjeżdżającym za granicę zaleca się wykupienie dodatkowych ubezpieczeń prywatnych, które w razie konieczności pokryją koszty leczenia w szerszym zakresie i koszty transportu chorego, jak również koszty opieki medycznej w prywatnych szpitalach i klinikach. Wskazane jest wykupienie indywidualnego pakietu ubezpieczeniowego, szczególnie od następstw nieszczęśliwych wypadków, kosztów leczenia, a także przewiezienia chorego do Polski (poza EKUZ). Świadczenia zapewnione przez EKUZ nie obejmują tych przypadków. Bliższe informacje: www.nfz.gov.pl. Aby uzyskać świadczenia medyczne w Irlandii, trzeba spełnić dwa wymogi: 1) mieć dokument potwierdzający ubezpieczenie w NFZ (EKUZ); 2) udając się do lekarza w Irlandii, upewnić się, czy ma on kontrakt z irlandzką państwową służbą medyczną (Health Services Executive – HSE, www.hse.ie). Takie kontrakty ma w Irlandii stosunkowo niewielu lekarzy ogólnych (General Practitioners – GP). Listę lokalnych GP można uzyskać w lokalnych placówkach służby zdrowia (lokalne oddziały HSE). Przed rozpoczęciem wizyty należy przedstawić kartę ubezpieczenia zdrowotnego i podkreślić, że wizyta ma się odbyć w ramach regulacji UE. Gdy zachodzi potrzeba skorzystania z porady specjalisty, należy najpierw udać się do lekarza ogólnego po skierowanie i upewnić się, że ma on kontrakt z HSE. Gdy potrzebne jest leczenie stomatologiczne, trzeba udać się do stomatologa, który ma podpisany kontrakt z HSE. Leczenie szpitalne w nagłych wypadkach (tel. pogotowia w Irlandii: 999 lub 112) jest bezpłatne w szpitalach publicznych. W innych sytuacjach leczenie jest bezpłatne tylko po okazaniu odpowiedniego skierowania od lekarza mającego kontrakt z HSE i tylko w szpitalach publicznych. Regulacja UE przewiduje także prawo do bezpłatnych lekarstw na podstawie specjalnego rodzaju recept wypisywanych wyłącznie przez lekarzy mających kontrakt z HSE. Lekarstwa w Irlandii są drogie. Gdy pobyt trwa dłużej niż 3 miesiące, karta ubezpieczenia zdrowotnego nie znajduje zastosowania i Polaków obowiązują zasady takie same jak obywateli Irlandii. Leczenie w Irlandii jest płatne. Można ubezpieczyć się w prywatnych towarzystwach ubezpieczeniowych od większości bądź od wybranych rodzajów kosztów leczenia. W Irlandii są dwa rodzaje służby medycznej: państwowa (publiczna) i prywatna, przy czym leczenie prywatne jest kilkakrotnie droższe niż państwowe. Cena wizyty u lekarza domowego (lekarz ogólny) wynosi od 40 do 50 EUR, u specjalisty – od 100 do 155 EUR. Doba w szpitalu państwowym kosztuje ok. 40 EUR, w szpitalu prywatnym natomiast jest to koszt ok. 600 EUR; podobna jest cena za pobyt w szpitalu prywatnym w związku z porodem i połogiem. Dodatkowo płatne są badania. Osoby niezamożne mogą otrzymać specjalną kartę medyczną (Medical Card, www.oasis.gov.ie), która zapewnia bezpłatne korzystanie z wybranych, podstawowych usług medycznych w systemie państwowym. Ich zakres jednak jest również ograniczony. O przyznaniu karty obywatelom Polski, podobnie jak o przyznaniu innych świadczeń socjalnych, decyduje tzw. habitual residence test, który obejmuje: długość i ciągłość pobytu, szanse na zatrudnienie, powód przybycia do Irlandii, plany na przyszłość, powiązania rodzinne oraz wysokość dochodów (karty przyznawane są tylko osobom najniżej uposażonym). Źródło: MSZ